Filmy surrealizm, satyra, fotografia

Nowy Jork, rok 1985. Świat ogarnięty jest strachem i paranoją. Ludzie, którzy kiedyś nosili maski, by walczyć z przestępczością, teraz są pozbawionymi praw banitami, ukrywającymi swoją tożsamość. Jedynie nieliczni pracują dla ludzkości, pod ścisłą kontrolą rządu Stanów Zjednoczonych. Pewnego dnia, w tajemniczych okolicznościach, ginie Komediant, jeden z najbardziej znanych superbohaterów, wypchnięty z 30 piętra swojego apartamentu. Rorschach, jego dawny kompan, rozpoczyna śledztwo. Jest przekonany, że jego śmierć nie była przypadkowa. Podejrzewa, że ktoś pozbywa się bohaterów, a jego pierwszym celem był właśnie Komediant. Zamierza przestrzec członków grupy, którzy kiedyś walczyli u jego boku...

"Widmo wolności" składa się z luźno powiązanych ze sobą scen, które przedstawiają najdziwniejsze sytuacje. Główną ideą filmu, było wywrócenie standardowego pojmowania świata, do góry nogami. Oglądamy więc obiad, przy którym goście siedzą na muszlach klozetowych, a jeść udają się na osobności, do ustronnej kuchni; grupę mnichów grających w pokera o święte medaliki; rodziców, którzy poszukują swojej córeczki, chociaż ta wszędzie chodzi z nimi; parę, która gorszy się na widok zdjęć różnych zabytków; czy wreszcie snajpera, który po zabiciu grupy ludzi, dostaje wyrok śmierci, a jednak wychodzi spokojnie na wolność i rozdaje autografy.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Rok 1968. Wielka Brytania. Szkoła dla chłopców. Uczniowie zostają oskarżeni o bunt. Poznajemy Micka i jego młodszych przyjaciół, którzy się zbuntowali przeciwko dotychczasowemu porządkowi panującemu w szkole...

Viridiana (Silvia Pinal) jest młodą zakonnicą mieszkającą w klasztorze, jeszcze czekającą na złożenie ślubów. Na niedługo przed tym wydarzeniem zostaje zaproszona do siebie przez długo niewidzianego wuja (Fernando Rey), który opłacał dotychczas jej pobyt w klasztorze. Namówiona przez siostrę zakonną, postanawia po raz ostatni przed ślubami spotkać się ze światem "zewnętrznym" i odwiedzić mężczyznę. Po kilkudniowym pobycie jednak, okaże się, że pobożna dziewczyna żyjąca w wyimaginowanym, idealistycznym świecie wiary chrześcijańskiej, będzie musiała przedefiniować swój światopogląd.

Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.

Supermodelka opowiada ekipie telewizyjnej o jej marzeniach, o jej życiu. Jednocześnie odpiera lubieżne awanse obserwujących ludzi.